อยู่กับเล อยู่กับป่า
อยู่กับธรรมชาตินานาแล้วบายใจ
อยู่ในเมือง มันวุ่นวาย
จะไปทางไหนก็มีแต่ตึกสูงๆ
หาปูปลา ทำไร่ทำสวน
อยู่กับความพอเพียงและเพียงพอ
อยู่อย่างนี้ มันบายใจ
จะมีที่ไหนสุขใจเหมือนบ้านเรา
อึดอัดใจ ไม่มีสุข
กลับมาพักกายใจที่บ้านเรา
ไปทำงาน แล้วต้องทุกข์
เงินทองสะดุดเพราะข้าวของมันแพง
เจ็บเพราะรัก เหมือนโดนหนามแทง
ก็ต้องพักเรื่องรักเอาไว้
พักความคิด พักกายใจ
จะมีที่ไหนสุขใจเหมือนบ้านเรา
มาละเหวย มาละวา
มาเถิดหนา กลับบ้านเรา
มาละเหวย มาละวา
มาเถิดหนา กลับบ้านเรา
อึดอัดใจ ไม่มีสุข
กลับมาพักกายใจที่บ้านเรา
ไปทำงาน แล้วต้องทุกข์
เงินทองสะดุดเพราะข้าวของมันแพง
เจ็บเพราะรัก เหมือนโดนหนามแทง
ก็ต้องพักเรื่องรักเอาไว้
พักความคิด พักกายใจ
จะมีที่ไหนสุขใจเหมือนบ้านเรา
มาละเหวย มาละวา
มาเถิดหนา กลับบ้านเรา
มาละเหวย มาละวา
มาเถิดหนา กลับบ้านเรา
กลับบ้านเรา กลับบ้านเรา
กลับบ้านเรา กลับบ้านเรา